Οι αγνοί πιστοί που ευτύχησαν να βρουν τον Θεό δεν λένε ποτέ "Είδα τον Θεό, είδα τον Θεό. Προτιμούν να γεύονται το υπέρτατο νέκταρ, τη λαχτάρα να δουν τον Θεό μέσα από τον πόνο του αποχωρισμού. Όπως στη σοκολάτα - βλέπει κανείς πως υπάρχει γλυκειά και αντίστοιχα πικρή σοκολάτα. Όλοι οι γευσιγνώστες βρίσκουν πως η πικρή είναι πιο εύγευστη από την γλυκειά.

Σε μια όμοια περίσταση οι προχωρημένοι στη γνώση για τον Θεό απολαμβάνουν την αγωνία του αποχωρισμού γνωρίζοντας πως ο αποχωρισμός δίνει μεγαλύτερη απόλαυση σαν είναι συνυφασμένος με τη συνάντηση μαζί Του. Έτσι προσεύχονται μέσα σε μια διάθεση αποχωρισμού.

Ο Ινδος Maharishi Maches με τους Beatles

Όταν η θεία χάρη του Srila Prabhupada συμβούλευε τους Beatles για το πως θα γράψουν συνειδητά τραγούδια για τον Κρίσνα τους έλεγε, πως να γράψουν τραγούδια χωρισμού απ' αυτόν. Ο Τζώρτζ Χάρισον ακολούθησε τις οδηγίες και δημιούργησε τη νούμερο ένα επιτυχία "Γλυκέ μου Κύριε". Το τραγούδι γράφτηκε μέσα σε μια διάθεση έντονης προσδοκίας να συναντήσει κανείς το Θεό ενώ παράλληλα βρίσκεται στη κατάσταση χωρισμού απ' αυτόν. Εξέφρασε την διακαή επιθυμία να βρεθεί μ' Αυτόν ενώ παραπονείται πως αυτό παίρνει πολύ χρόνο:

Αλήθεια θέλω να σε δω
Αλήθεια θέλω να 'μαι μαζί σου
Αλήθεια θέλω να σε δω Κύριε μου
Αλλά αυτό παίρνει τόσο καιρό Κύριε

Ο Κύριος Καϊτάνια διδάσκει τη λαχτάρα για ένωση κατά τη διαδικασία χωρισμού, στην έκτη προσευχή της Σιχσάστακα:
Θεέ μου πότε τα μάτια μου θα 'ναι γεμάτα δάκρυα αγάπης όταν θα αναφωνώ το άγιο όνομά σου; Πότε η φωνή μου θα πνίγεται και τα μαλλιά της κεφαλής μου θα ανασηκώνονται όταν θα προφέρω το όνομά σου;
Αυτή η διάθεση θα πρέπει να καλλιεργείται στις προσευχές, στις μελέτες και στη λατρεία μας. Έτσι θα γευόμαστε την υψηλότερη υπερβατική ευτυχία κάθε λεπτό και η πνευματική μας τελειοποίηση θα μπορεί να είναι απόλυτα εγγυημένη.

The pure devotees who are qualified to see God at every minute do not like to revel, "I have seen God. I have seen God." They prefer to taste the ultimate nectar, the mood of hankering to see God in great pain of separation. Just like in the reaof chocolate we see that there is sweet chocolate and there is bitter sweet chocolate. Connoisseurs of chocolate find that the bitter sweet chocolate is more delightful to the tongue than the sweet chocolate.

In a similar way the highly advanced devotees of the Lord relish the anguish of the Lord's separation to be a greater ecstasy than meeting him. Therefore they pray to the Lord in the mood of separation.

When His Divine Grace Srila Prabhupada was advising the Beatles on how to write Krishna conscious songs he told them to write songs of separation from Krishna. George Harrison followed his instruction and produced the number one hit song "My Sweet Lord." This song was in the mood of eagerly awaiting to the see the Lord while languishing in His separation. George expresses his desire to see and be with the Lord but laments that it takes to long to do so:

I really want to see you
Really want to be with you
Really want to see you lord
But it takes so long, my lord

Lord Caitanya is teaching us this mood of hankering in separation in the 6th prayer of His Sikshastaka:

O my Lord, when will my eyes be decorated with tears of love flowing constantly when I chant Your holy name? When will my voice choke up, and when will the hairs of my body stand on end at the recitation of Your name?

This is the sort of mood we should cultivate in our prayers, study, and worship. It we do so we will taste the highest transcendental bliss at every minute and our spiritual perfection will be guaranteed.